بیشفعالی کودکان راچگونه کنترل کنیم؟
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۵۰۹۶۷
بیش فعالی از جمله اختلالاتی است که در صورت عدم درمان به موقع و مناسب آن ممکن است در آینده سبب کاهش اعتمادبه نفس و اضطراب در کودکان شود. ناطقان: نازنین دسترنج، کارشناس ارشد مشاور خانواده، مشاور و درمانگر کودک ، مدرس بین المللی سبک های فرزندپروری و تربیت خانواده درمورد اختلال بیش فعالی در کودکان اظهار کرد: اختلال بیش فعالی با کمبود توجه، یک اختلال مزمن است که معمولا کودکان را درگیر میکند، اما در بزرگسالان هم دیده شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دسترنج تصریح کرد: علت این که والدین باید نسبت به این اختلال آگاهی داشته باشند این است که برخی از کودکانی که از لحاظ فیزیکی فعال و پرانرژی هستند،جست و خیز دارند گاهی به اشتباه به آن ها توسط والدین برچسب بیش فعالی زده میشود اما در مقابل والدینی هم وجود دارند ،که کودکشان دچار اختلال (ADHD) است ، اما والدین به دلیل ناآگاهی و یا حتی ترسی که نسبت به مصرف داروی کودکانشان دارند معمولا یا به پزشک مراجعه نمی کنند و یا دیر برای درمان کودکشان اقدام می کنند.
او ادامه داد: متاسفانه هرچه دیرتر برای درمان این اختلال اقدام شود با گذشت زمان مشکل کودک بیشتر شده و تاثیر مخرب تری را بر روی زندگی اش می گذارد و سبب می شود تا فرد بزرگسالی با مشکلات رفتاری جبران ناپذیری روبه رو باشد؛ بنابراین آگاهی والدین در این مورد بسیار مهم بوده همچنین والدینی که کودک بیش فعال دارند میتوانند با درمان به موقع این اختلال مشکلات رفتاری و عوارضی که بیش فعالی برای کودک به همراه دارد را کاهش دهند، اما بیش فعالی با کمبود توجه انواع مختلفی دارد که هر کدام از آنها را میتوان از روی علائم آن تشخیص
.داد
بی توجهی
اوگفت: در این نوع از اختلال بیش فعالی ما نه تنها با کودکان پرجنب و جوشی، مواجه نیستم بلکه کودکانی را داریم که به شدت بی توجه و حواس پرت هستند و معمولا در سازماندهی افکارشان، یادگیری مطالب و پردازش اطلاعات جدید دچار مشکل میشوند. این دسته از کودکان نمیتوانند بیش از۵ دقیقه بر مسائل تمرکز کنند و به زودی نیز خسته میشوند. همانطور که گفته شد، چون این دسته از کودکان پرتحرک نیستند به همین دلیل والدین معمولا دیرتر به این اختلال پی میبرند و در نتیجه دیرتر به درمان اقدام میکنند که این کار میتواند عوارض جبران ناپذیری را برای کودک به همراه داشته باشد.
بیش فعالی کودکان را چگونه می توان کنترل کرد
تکانشی بیش فعالی
این مشاور و درمانگر کودک گفت: نشانههای که برای این دسته از کودکان میتوان به آنها اشاره کرد این است که کودک دائما بی قراری می کند و نمیتواند مدتی زمان کوتاهی را آرام یکجا بنشیند و مدام در حال حرکت و لمس اشیاء هستند. کودکانی که با اختلال تکانشی بیش فعالی مواجه هستند در کلاس درس برای خود و همکلاسی هایشان مشکلاتی را ایجاد میکند و اجازه نمیدهد که آنها تمرکز داشته باشند. همچنین علائم این بیماری در هر کودکی متفاوت خواهد بود به عنوان مثال بیش فعالی در پسران معمولا با جنب و جوش و تحرک همراه است اما در کودکان دختر بیش فعالی از نوع بی توجهی را خواهیم داشت. بنابراین برخلاف عقیده بسیاری از افراد که بیش فعالی را صرفا به معنی داشتن فعالیت فیزیکی زیاد می دانند، اما این امر در همه موارد صدق نمی کند و ممکن است ما با کودکان بیش فعال از نوع بی توجه رو به رو باشیم.
بیش فعالی کودکان را چگونه می توان کنترل کرد
دسترنج گفت: رعایت نکردن نوبت، ناتوانی در تحمل انتظار و ناکامی، قطع کردن صحبت دیگران، پاسخهای بدون فکر و ناگهانی و پرحرفی از دیگر علائمی هستند که برای شناخت این نوع از اختلال در کودکان می توان به آن ها اشاره کرد.
اختلال ترکیبی
او افزود: در اختلال ترکیبی ما علائم هر دو مورد قبلی را مشاهده می کنیم یعنی ما با کودکی مواجه هستیم که علاوه بر داشتن فعالیت های بسیار زیاد معمولا، بدون فکر اقدام به انجام فعالیتهای خطرناک میکند. همچنین لازم است بدانید که براساس نتایج تحقیقات موسسه ملی بهداشت و روان اکثر کودکان این نوع از بیش فعالی را دارند.
بیش فعالی کودکان را چگونه می توان کنترل کرد
راههای تشخیص
دسترنج گفت: آزمایشهای ساده و مشخصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد و ما نمی توانیم با انجام یک ساده به این اختلال پی ببریم اما نکته ای که بسیار حائز اهمیت است این خواهد بود که اختلال (ADHD) معمولا با سایر اختلالات رفتاری مانند افسردگی، اضطراب و مشکلات خواب و...علائم مشترکی دارند اما بهترین راه تشخیص این اختلال، ارزیابی دقیق رفتارهای کودک خواهد بود.
علائم معمولاً قبل از ۷ سالگی بروز پیدا میکند
او افزود: برای داشتن یک ارزیابی دقیق از رفتار های کودک والدین باید توجه داشته باشند که این اختلالات رفتاری معمولاً قبل از ۷ سالگی بروز پیدا کرده و حداکثر۶ ماه دوام داشته باشند که در چنین شرایطی می توان گفت که کودک دچار اختلال بیش فعالی است.
علل بروز این اختلال در کودکان
این مشاور و درمانگر کودک ادامه داد: برای بروز این اختلال درکودکان عوامل متعددی دخیل هستند که به چند مورد از آن ها در این مطلب اشاره می شود:
عوامل ژنتیکی
او ادامه داد: ژنتیک نقش بسیار مهمی در ابتلا کودکان به این بیماری دارد و اکثر کودکانیکه تشخیص داده میشود که (ADHD) دارند معمولاً در خانواده شان حداقل یک نفر با این اختلال درگیر بوده است.
عوامل محیطی
او گفت: عوامل محیطی نیز میتواند در ابتلا به این اختلال تاثیرگذار باشد به عنوان مثال مصرف الکل، سیگار کشیدن و یا در معرض دود سیگار قرار گرفتن مادر باردار، استرس و استنشاق مواد حاوی سرب و هوای آلوده میتواند از جمله عواملی باشد که کودک را در معرض این اختلال قرار می دهد. علاوه بر آن اگر خود کودک در معرض مسمومیت با سرب قرار بگیرد ویا اینکه به مصرف غذاهای بپردازد که حاوی افزودنیهای مصنوعی است این امر میتواند ابتلا به (ADHD) را تا حد قابل توجهی افزایش دهد.
کمبود مواد شیمایی مغز
او افزود: باتوجه به تحقیقات انجام شده افرادی که بطور طبیعی از میزان کافی میانجیهای عصبی(مواد شیمیایی مغز) برخوردار نیستند بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال قرار می گیرند زیرا وظیفه اصلی این اختلال کنترل رفتار ها است و کسانی که این مواد شیمایی مغزشان کم تر از حد طبیعی است نمی توانند به خوبی رفتارشان را کنترل کنند.
راههای درمان بیش فعالی
رفتاردرمانی
دسترنج تصریح کرد: بهترین درمانی که برای این دسته از کودکان و حتی بزرگسالان میتوان درنظر گرفت رفتار درمانی خواهد بود. در این روش پزشک معالج سعی می کند تا از طریق راهکارهایی که به کودک و والدین آموزش می آموزد رفتار های مثبت را جایگزین رفتار های اشتباه کودک کند. همچنین لازم است بدانید که تکنیکهای تشویقی و تنبیهی برای این دسته از کودکان بسیار موثر است و بهتر است والدین روشهای تشویقی و تنبیهی صحیح را به خوبی بیاموزند و آن ها را به کار گیرند.
این کارشناس ارشد مشاور خانواده بیان کرد: برای درمان کودکان زیر۶ سال فقط رفتار درمانی و بازی درمانی صورت میگیرد، اما برای کودکان بالای ۶ سال بر حسب نوع اختلال و علائمی که دارند رفتار درمانی و دارودرمانی را بصورت همزمان خواهیم داشت.
او افزود: اما درمورد چگونگی آموزش مدیریت رفتار توسط والدین به کودکان باید گفته شود که والدین به شدت می تواد به کودکشان کمک کنند و اگر والدین نیز دستورالعملهای مشاوره را به خوبی انجام دهند میتوانند درصد بسیاربالایی از مشکلات رفتاری کودکی را را رفع کنند.
دسترنج ادامه داد:همانطور که گفته شد میزان اطلاعات و آگاهی والدین در مورد این اختلال بسیار کمک کننده خواهد بود زیرا این امر کمک می کند تا زمانی که کودک رفتاری را انجام می دهد، والدین این رفتار را صرفا لجبازی تلقی نکنند و بدانند که آن رفتار ناشی از یک اختلال خواهد بود که در صورت آگاهی داشتن نسبت به این موضوع روند درمان سریع تر صورت خواهد گرفت. همچنین صبوربودن والدین در این مسیر می تواند بسیار تاثیرگذار باشد و در نهایت به نتایج قابل قبولی برسند.
او افزود: اگر والدین می خواهند کودکشان کاری را انجام دهد بهتر است در خواست شان را با صبر و حوصله و بدون عصبانیت به شکل کوتاه، واضح و روشن به کودکشان بگویند که به این روش دستورالعمل روشن میگویند.
بازی درمانی
این کارشناس ارشد مشاور خانواده گفت: بهتر است اوقات فراقت این دسته از کودکان با بازی های متنوعی پر شود زیرا کودکانی که دچار اختلال بیش فعالی هستندمعمولا به زودی از انجام فعالیت ها خسته می شوند.
او گفت: بهتر است والدین در اوقات فراقت بخصوص در ایام کرونا و قرنطینه به انجام بازی های مانند دارت و یا بازیهای که به افزایش قدرت تمرکز، حس لامسه، حس چشایی و... میشود با کودکشان بپردازند زیرا انجام این دسته از بازی ها درنهایت افزایش صبر و تمرکز کودکان را به همراه خواهد داشت. به عنوان مثال والدین برای افزایش قدرت تمرکز کودکانشان میتواند از آنها بخواهند که برای لحظاتی ساکت بنشینند و بدون پلک زدن در چشمهای یکدیگر نگاه کنند و یا برای تقویت حس لامسه میتوانند چشمهای کودک را ببندند و از کودک بخواهند وسایل مختلفی را که در یک جعبه گذاشته شده است را تنها از راه لامسه وسایل را تشخیص دهند.
قراردادن ورزش در برنامه ریزی روزانه
او ادامه داد: انجام ورزشهای مناسب و فعالیتهای فیزیکی در طول روز برای این دسته از کودکان بسیار کمک کننده خواهد بود بنابراین کودکانی که بیش فعالی از نوع دو(تکانشی)دارند انجام ورزش روزانه توصیه میشود زیرا علاوه بر تخلیه انرژی سبب هماهنگی مغز و تحریک نیمکرههای مغز این دسته از کودکان خواهد شد.
ژیم غذایی مناسب
دسترنج گفت: داشتن یک رژیم و برنامه غذایی مناسب در طول درمان بسیار حائر اهمیت است زیرا مصرف غذاهای حاوی کافئین، شیرینیجات و شکلات توصیه نمی شود. همچنین غذاهای حاوی مواد نگهدارنده مانند فست فود، کنسرو و ادویههای تند بهتر است از برنامه غذایی این دسته از کودکان حذف شود زیرا مصرف این مواد غذایی به خصوص در شب می تواند موجب اختلال خواب در کودکان شده و درنهایت سبب شود تا کودکان دچار اختلال خواب شوند.
درمان دارویی
اوافزود: درمواردی که برای کودک درمان دارویی در نظر گرفته می شود معمولا داروهایی تجویز میشود که سبب بالا بردن تمرکز شد و روی مغز تاثیر بگذارد و درنهایت به تنظیم تحرک کودک منجرشود .همانطور که گفته شد نقش والدین در درمان این اختلال درکودکان این اختلال بسیار پررنگ خواهد بوده و حتی اگر والدین به درستی عمل کنند دیگرنیازی به درمان دارویی نخواهدبود.
راههای کنترل کودکان بیش فعال در دوران قرنطینه
این کارشناس ارشد مشاور خانواده گفت: در دوران قرنطینه مسلماً بسیاری از خانواده ها که حتی کودکان بیش فعالی هم ندارند به مشکل برخورده اند و مدیرت رفتار کودکان در خانههای آپارتمانی کار سختی شده است.اما در مورد والدینی که کودکان بیش فعال دارند پیشنهاد می شود تا کودکان ساعتی را بیرون از خانه وقت بگذرانند و همچنین میزان استفاده از موبایل و تلویزیون نیز مدیریت شود، زیرا استفاده مکرر از موبایل و تلوزیون میتوانند از جمله عوامل تاثیرگذار در بروز این اختلال باشد.
او درنهایت افزود: نکته بسیار مهمی که خانوادهها باید به آن توجه کند این است که گاهی اوقات خانوادهها به دلیل ترس از اینکه کودکشان به دارو وابسته شود دیر به پزشک مراجعه میکنند این در حالی است که اگر درمان به موقع انجام شود این عارضه در کودک بطور کامل برطرف خواهد شد و بعد از گذراندن دوره درمان مصرف دارو قطع می شود. همچنین لازم است بدانید که اگر درمان به موقع انجام نشود عوارض جبران ناپذیری را از قبیل افسردگی، اضطراب، اعتماد به نفس پایین و متاسفانه سوء مصرف مواد را در سنین بزرگسالی خواهیم داشت . منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: بیش فعالی ، کودکان ، کنترل
منبع: ناطقان
کلیدواژه: بیش فعالی کودکان کنترل بیش فعالی کودکان اختلال بیش فعالی کودکان بیش فعال درمان به موقع دچار اختلال داشته باشند برای کودک فعالیت ها رفتار ها بی توجه بازی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۵۰۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه کودکی نداریم که درباره «جیغ و دست و هورایش» صحبت کنیم
بازنگری در فرمول «جیغ و دست و هورا» در ساخت برنامههای تلویزیون به عبارتی تبدیل شد که همه دربارهاش صحبت میکنند. مجری قدیمی که اعتقاد دارد از آن برنامههای جذاب و کودکانه خبری نیست که بیاییم درباره اینکه جیغ و دست و هورا باشد یا نباشد صحبت کنیم. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز بحثهای متفاوتی درباره فقدانِ محتوا برای خردسالان، کودکان و نوجوانان در تلویزیون میشود، برنامههایی که خلاقیت و نوآوری ندارند و فقط برخی از کاراکترهای کودکانه به فرمول جیغ و دست و هورا روی میآورند. در گذشتهای نه چندان دور درباره این نکته صحبت شده بود اما انتقاد هنرمند پیشکسوت کودک در جریان جشنواره عروسکی تلویزیون (عروسکخونه) دوباره انتقادات را به این سمت آورد.
روز گذشته با یکی از پزشکان حوزه کودک در خصوص دعوت کودکان به جیغ و دست و هورا صحبت کردیم که او هم اعتقاد داشت ایجاد نشاط درونی باید در دستور کار تلویزیونیها قرار بگیرد نه یک تخلیه انرژی آنی و لحظهای؛ که البته این اتفاق هم در نوعِخودش لازم است اما کامل و جامع نیست.
الهه رضایی مجری و برنامهساز قدیمیِ تلویزیون است که شاید بهترین سالهای کودکانه شبکه یک با اجرای او در خاطرهها مانده باشد؛ او در جریان گفتوگو با خبرنگار تسنیم بارها به جملهای اشاره کرد که انتقاد بسیاری از کاربلدها و قدیمیهای عرصه کودک است؛ متأسفانه کودک و نوجوان در کشور ما به فراموشی سپرده شده و دغدغه نیستند. چرا که به تعبیرِ رضایی، ما استعدادها و تهیهکنندگان قدرتمندی در حوزه کودک داریم که بخشی از آنها کنار گذاشته شدند و یا به ورطه فراموشی سپرده شدند.
او در این گفتوگو، دست و جیغ و هورا را آفتِ برنامهسازی کودک عنوان کرد و گفت: امروز برنامههایی ساخته میشود که آهنگی میزنند و مجری فریاد میزند دست و جیغ و هورا! یا بچههایشان را میآورند تا دیده شوند، این برنامهسازی نیست!
جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی خوب است نه برنامهسازی تلویزیون!
این مجری قدیمی تلویزیون به خبرنگار تسنیم گفت: جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی لازم است خصوصاً برای خردسالان و مدتی به یک روشی تبدیل شد که یکی از مدارس تهران این کار را شروع کرد. صبح برای اینکه انرژی بچهها را افزایش بدهد این کار را میکردند و روش خوبی است. اما نه به عنوان برنامهسازیهای تلویزیون! البته که این روزها برنامه کودکی نداریم که بخواهیم درباره جیغ و دست و هورایش با هم بحث کنیم. ناگفته نماند که دورهای همه برنامههای کودک تلویزیون همین کار را میکردند تا به گونهای حواسِ کودکان را پرت کنند چون خلاقیت و نوآوری نداشتند که به رخ بکشند.
نمیگویم این کار ممنوع است!
وی افزود: باز هم درباره «جیغ و دست و هورا» این نکته را باید یادآور شوم که من نگفتم و نمیگویم این کار ممنوع است و به طورکل نباشد. اما به اندازه کافی بایستی این اتفاق بیفتد که در آن صورت اشکالی ندارد. منتها اگر بیش از اندازه در هر کاری باشد یا در مراسم و برنامه تلویزیون، به کودکان هیچ کمکی نمیکند و اتفاقاً گاهی اوقات «آزاردهنده» هم خواهد بود. در هر چیزی افراط و تفریط دردسرساز است. نه خیلی همهچیز آرامِ آرام و نه شلوغِ شلوغ که بقیه را اذیت کند. ممکن است بچهها در برههای هم لذت ببرند اما کار اصولی نیست و به اندازه و گهگاهی هم اتفاق بیفتد ایرادی ندارد.
شکلگیری نشاط کودکان با جیغ و دست و هورا یا اتفاقی درونی؟!اصلاً نیازی به این همه شلوغبازی نبود
رضایی در ادامه اضافه کرد: کودکان از صفر تا 6 سالگی بهترین مقطع یادگیریشان است. سن تربیتپذیری، آیندهسازی و استعدادیابی در این زمان اتفاق میافتد. باید از طریق برنامهسازی بهطور غیرمستقیم و مستقیم و با بازیهای درست و کاربردی، مهارتافزایی را رونق دهیم، اما همواره مجری فریاد میزند جیغ و هورای بلند و این روزها هم لباسهای رنگارنگ بپوشند. این نوع اتفاقات نمیتواند برای کودک، فرهنگسازی کند یا تأثیرگذار باشد. بچهها نمیتوانند الان در این شرایطی که برایشان فراهم شده انرژیشان را تخلیه کنند. اگر مسابقاتی برای بچهها بگذارند که این بچهها بتوانند انرژیشان را تخلیه کنند. اگر خلاقیتهایی را برای بچهها ایجاد کنند. برنامههایی که بتواند از خلاقیتهای بچهها استفاده کند، بسازند. همانطور که در گذشته هم این نوع برنامه میساختند؛ اصلاً نیازی به این همه شلوغبازی نبود. باید این شلوغ بازیها را کم کنند. اصلاً چه دلیلی دارد برنامههای تلویزیون که دست میزنند، جیغ و هورا بکشند.
وی خاطرنشان کرد: جیغ زدن برای تخلیه انرژی است اما نه در استودیو و برنامهای که قرار است حرفهای مهمی را در قالب مفاهیم کودکانه بزند. چون دستشان خالی از مفهوم و ارزش است به سمت چنین حرکتهایی میروند تا خلأهای ذاتی برنامهسازی را پُر کنند.کاری ندارند غیر از اینکه چند دقیقهای با این دست و جیغ و هورا بگذرانند. اما اگر برنامه، مسابقه و خلاقیت و بینشی داشته باشد آن وقت میبینید که حواسِ کودک را پرتِ این نوع حرکتها نمیکنند و فرصت کمتری را برای این همه سر و صدا اختصاص میدهند.
چرا ترجمهها در حوزه کودک و نوجوان بر تألیف پیشی گرفت؟کودک در تلویزیون و رسانه برای کسی مهم نیست
رضایی با اشاره به اینکه هنوز هم این نکته را تکرار میکنم کودک در تلویزیون و مجموعه رسانه برای کسی مهم نیست، افزود: بچهها برایشان ارزش ندارند؛ اگر ارزشمند باشند باید سعی کنند روشی را انتخاب کنند که در راستای نیاز و علایق کودکان قدم بردارند. آنچه که به نظر میآید با سبک زندگی خانوادههای ایرانیها تطبیق داشته باشد. البته برای تلاشگران شبکه کودک احترام زیادی قائلم اما احساس میکنم برخی از مسئولان خصوصاً در شبکه کودک، اطلاعات کودک، روانشناسی کودک و نیازسنجیهای کودک را نمیشناسند، شاید نمیدانند بایدها و نبایدهایشان چیست که یاد بگیرند. چون ما معضلات بزرگی در جامعهمان داریم و فضا را جدّی نگیریم، فرهنگمان از دست میرود. وقتی درباره خطر اعتیاد، کودکان کار و خیلی از معضلات دیگر هم صحبت میکنیم برخیها میخندند و جدّی نمیگیرند. این فضاها واقعاً نیازمند کار جامعهشناسی دقیق و ساماندهی قدرتمند دارد. باید NGOهایی راهاندازی شوند و با دانش و کارآمد کار کنند.
تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده؟
وی در پاسخ به این سؤال که تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده و باید چه کار کند، خاطرنشان کرد: کسانی که آن موقع در گروههای کودک کار میکردند افراد متخصصی در زمینه ساخت برنامه برای کودکان، خردسالان و نوجوانان به کار میگرفتند. اینها کسانی بودند که تحصیلات و تجربیات لازم در این زمینه داشتند. عشق و علاقهشان به بچهها واقعی بود. لذا سعی میکردند اطلاعات راجع به برنامهسازی را از همهجا بدست بیاورند و خودشان را با خواستههای کودک تطبیق بدهند. متأسفانه تا آنجا که من اطلاع دارم امروز کمتر از آن اتاق فکرها و افراد متخصص در زمینه کودک فعال هستند؛ بعضاً علاقهمندند برنامههای کودک بسازند اما نه آنطور که باید و شاید. برنامههای شبکه کودک را دیدم تعداد زیادی کارتونهای قدیمیاند که هنوز دوستداشتنیاند و کمتر به کار جدیدِ دلچسبی رسیدهام. شاید بعضاً برنامههایی خوب باشد اما در حدی که بتواند علاقهمندان زیادی را جذب کند، نیست. دلیلش هم این است از افراد متخصص در حوزه شناختی کودک، خردسال و نوجوان استفاده نمیشود.
این مجری قدیمی تلویزیون با اشاره به اینکه باید همه دلسوزان کودکان برنامهسازی کنند، تأکید کرد: به گمان من باید تمام کسانی که دلسوزِ کودکاناند، برنامهسازی کنند. کسانی که دغدغه تربیت کودکان را دارند و به آینده بچهها میاندیشند. آموزشهایی که برای بچهها میگذارند، باید آموزشهایی باشد برای آیندهشان هم مفید باشد. اگر این آموزشها به شکلی طراحی شود که با روحیات بچهها سازگار باشد حتماً جواب مثبتی میگیرد. بچهها در هر گروه سنی علایقی دارند، اگر تلویزیون بتواند مجموعهای از برنامههایی که سرگرمکنندهاند، آموزشهای خیلی ملایم، مثبت و دوستداشتنی برای کودکان طراحی کردهاند، ارائه دهند مخاطب، مدیومی غیر از تلویزیون انتخاب نمیکند.
بررسی مختصات سینمای کودک و نوجوان در گفتوگو با مدیر شبکه کودک لبنانمیخواهند کاری کنند اما عملی نمیبینیم
رضایی در خصوص همکاری با تلویزیون گفت: ادعا میکنند میخواهیم کار کنیم و عملاً دوستان و همکارانی که میخواهند کاری ارائه بدهند به درِ بسته میخورند. من خودم یکی دو مورد با دوستان و همکاران رفتهایم و گفتهایم؛ یا ما را به اسپانسر ارجاع میدهند و یا میگویند بودجه نداریم و یا کار را به زمان دیگری موکول میکنند. به امید روزی که مسئولین فقط ادعا نکنند و برنامههای کودک برایشان مهم باشد. اما تلویزیون برای اینکه بتواند کارهای بهتری در حوزه کودک ارائه بدهد به نظر میآید سیاستگذاریها و اهدافش را در این زمینه باید بازنگری کند. همچنین تلویزیون میتواند از افراد کاربلد و تهیهکنندگان قدیمی که دور مانده و خانهنشین و بیکار ماندهاند، استفاده کند. هنوز بازنشسته نشدهاند و از نظراتشان استفاده نشده است. در کارنامهشان کارهای ماندگار و درخشانی وجود دارد. متأسفم از اینکه برنامههای تلویزیون محتوای کافی ندارند، متأسفانه فقط حرف زده میشود و عملی نمیبینیم.
انتهای پیام/