به نقل از «ایران آنلاین»

علائم اضطراب در کودکان که معمولا والدین متوجه آنها نمی‌شوند

تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۱۳۹۶۵

هیچ دستورالعملی برای شناسایی حالت‌های مختلف، ناخوشی‌ها و مسائل کودکان وجود ندارد. یک والد خوب باید از مهارت‌های خود برای تشخیص مشکل استفاده کند؛ زیرا یک مساله ممکن است چندین ریشه داشته باشد. یکی از این مشکلات اضطراب در کودکان است.

آیا فرزندتان این اواخر جور دیگری رفتار می‌کند؟ از اینکه می‌دانید یک جای کار می‌لنگد، ولی نمی‌دانید چیست به ستوه آمده‌اید؟

نشانه‌های اضطراب در کودکان مانند بزرگسالان نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن‌ها نمی‌توانند مانند یک بزرگسال احساسات خود را بیان کنند، بنابراین جوری رفتار می‌کنند که نشان می‌دهد رنج می‌کشند. شناسایی آن بستگی به مهارت شما در تشخیص این نشانه‌ها دارد. در ادامه به بررسی ۱۰ نشانه رایج اضطراب در کودکان می‌پردازیم.

۱. بیش‌فعالی

وقتی کودکی دچار اختلال کم‌توجهی-بیش فعالی می‌شود، احتمالاً تصور می‌کنید زیادی هله هوله خورده است. با این حال اگر مساله بیش‌فعالی ادامه پیدا کند، ممکن است متوجه مشکلاتی مانند اختلال نقص توجه بیش‌فعالی شوید. به گفته موسسه ملی سلامت روان، عواملی مثل ژنتیک، سموم محیطی، آسیب‌های مغزی و وزن پایین هنگام تولد می‌تواند منجر به این اختلال عصب‌شناختی شود.

با این حال علت آن می‌تواند چیز‌های دیگری هم باشد. از جمله اضطراب. اضطراب می‌تواند از بیش‌فعالی تقلید کند. کودکی که بسیار مضطرب است ممکن است به خاطر احساس ترس و بیمی که دارد، قادر به حفظ آرامش خود نباشد.

۲. کج‌خلقی

متاسفانه کج‌خلقی برای کودکان نوپا عادی تلقی می‌شود، اما حتی نوجوان‌ها هم می‌توانند در صورت سردرگمی کج‌خلق و آشفته شوند. یکی دیگر از نشانه‌های اضطراب، طغیان عواطف است. این انفجار‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که شخص نتواند عواطف یا احساسات خود را کنترل کند و اضطراب قطعاً حال روحی شما را خراب می‌کند.

وقتی فرزندتان احساس بدی دارد و نمی‌داند چطور آن را بیان کند، رفتارشان گویای خیلی چیز‌ها است. کج خلقی‌های مداوم در کودکانی که معمولاً این طور نیستند، می‌تواند یک هشدار باشد.

۳. علائمی همچون شکم درد یا دیگر درد‌های جسمانی

یکی از نشانه‌های رایج اضطراب در کودکان علائم تبدیلی یا روان‌تنی است. اختلال علائم عصب‌شناختی عملکردی به این معنا است که بدن بیم و ترس روحی را به علائم جسمانی تبدیل می‌کند. اگر فرزندتان از سردرد یا شکم‌درد می‌نالد، ممکن است علتش اضطراب باشد. به خصوص اگر این درد چندین روز یا هفته ادامه داشته باشد، حتما باید بیشتر بررسی شود.

۴. تحریک‌پذیری

خشم یکی از ساده‌ترین راه‌های ابراز عواطف است و به نظر می‌رسد برای کسی که سخت تحت فشار است، درمان هر دردی باشد. اگر کسی با یک اشتباه تحریک‌تان کند، خشم به سادگی خودش را نشان می‌دهد.

کودکتان ممکن است نشانه‌های خشم و پرخاشگری را نشان دهد که جزئی از شخصیتش نبوده‌اند. این نشانه‌ها می‌توانند نگران‌کننده باشند، زیرا ممکن است در مدرسه یا خانه برایشان دردسرساز شوند. خشم و تحریک‌پذیری از نشانه‌های رایج اضطراب هستند که در کودکان بروز می‌کنند.

۵. بی‌قراری

بی‌قراری از نشانه‌های آشفتگی درونی است. معمولاً بیان احساسات به صورت کلامی برای کودکان سخت است، از این رو آشفتگی و اضطراب خود را به صورت علائم رفتاری نشان می‌دهد.

۶. خودداری از خوابیدن

اضطراب همیشه در طول شب بدتر می‌شود و اگر فرزندتان از خوابیدن خودداری می‌کند، می‌تواند نشانه ترس و اضطراب باشد. ممکن است از تاریکی، سکوت، و انزوای کامل در طول شب هراس داشته باشد. اگر کودکتان ناگهان از خوابیدن امتناع می‌کند یا مدام درخواست آب می‌کند و چندبار دستشویی می‌رود تا بالاخره آرام بگیرد، ممکن است به خاطر اضطراب باشد.

۷. گریه کردن

برخی کودکان احساساتی‌تر از سایرین هستند. در نتیجه اگر کودکی بیش از حالت عادی گریه و زاری می‌کند می‌تواند نشانه اضطراب باشد. وقتی بار عاطفی روی دوش آن‌ها از حد توانشان بیشتر می‌شود، ممکن است اینگونه فوران کنند تا آرام شوند. گریه کردن راه طبیعی بدن برای رهایی از پریشانی است.

۸. خودداری از رفتن به مدرسه یا دیگر فعالیت‌ها

کودک خوش‌مشرب و شیرین زبان شما، که گل سرسبد محافل بود، حالا گوشه‌گیر شده است. احتمالا انتظارش را داشته‌اید که با افزایش سن بیشتر تنهایی را دوست داشته باشد، به ویژه در طول سال‌های نوجوانی. اضطراب انواع مختلفی دارد و یکی از آن‌ها نوع اجتماعی است.

اضطراب اجتماعی می‌تواند زندگی را برای کسی که باید به مدرسه برود یا در دیگر فعالیت‌ها شرکت کند، بسیار سخت سازد. ممکن است از چیز‌هایی همچون مسخره شدن، به اندازه کافی خوب نبودن، یا ضایع شدن جلوی دیگران بترسند. اضطراب می‌تواند باعث شود فرد به هر چیزی فکر کند در حالی که درست نیستند.

۹. نگرانی از آینده

ترس از آینده با افزایش سن کودک و فکر کردن به مسیر آینده طبیعی است. با این حال، وقتی نمی‌توانند این نگرانی‌ها را کنترل کنند و زندگیشان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد می‌تواند یکی از نشانه‌های اضطراب در کودکان باشد. معمولا توصیه می‌شود اجازه ندهید فرزندانتان اخبار یا دیگر برنامه‌های حاوی خشونت را نگاه کنند. حتی سریال‌های جنایی نیز می‌تواند برای آن‌ها زیاده‌روی باشد. همچنین بر بازی‌های ویدئویی و وبسایت‌هایی که به آن‌ها سر می‌زنند نظارت داشته باشید.

۱۰. ترس‌های غیرمنطقی

کودکان معمولاً ترس‌های غیرمنطقی مانند هیولا‌های زیر تخت دارند. با اینکه تجربه برخی از این ترس‌ها طبیعی است، اما ممکن است به سادگی تمام زندگی‌شان را در بر بگیرند. دنیا، عاشق مسائل ماوراءالطبیعه است؛ اما غرق شدن کودکان در این موضوعات می‌تواند برای آن‌ها زیاده‌روی و از علائم اضطراب باشد.

حتماً ترس‌های غیرمنطقی کودکان‌تان را جدی بگیرید و در سطحی که کودک بتواند بفهمد برایش توضیح دهید. این ترس‌ها می‌توانند منجر به اضطراب بسیار شوند و معمولا با نظارت بر ورودی‌های ذهن‌شان قابل پیش‌گیری هستند. با این حال برخی کودکان به صورت ژنتیکی در معرض اضطراب قرار دارند، پس باید بیشتر مراقب مسائلی باشید که در خانواده طرح می‌شود./باشگاه خبرنگاران جوان

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: اضطراب در کودکان بیش فعالی ترس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۱۳۹۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک موضوع مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند | در مواجهه با آلرژی برخی پزشکان، بیماران را دچار سوءتغذیه می‌کنند

همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: آمار ابتلا به بیماری‌های آلرژیک در جهان به سرعت در حال افزایش است و متخصصان معتقدند به دلیل صنعتی شدن دنیای مدرن، تغییر الگوی زندگی‌ها، مدل ساختمان‌سازی‌ها، آلودگی هوا و تغذیه این آمار همچنان رو به افرایش خواهد ماند.

در ایران تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند. آماری که در سال‌های اخیر افزایش بیشتری یافته است. به طوری که از هر ۲ ایرانی، تقریبا ۱ نفر به یکی از بیماری‌های آلرژیک مبتلا است.

درباره آلرژی چند تصور اشتباه بین خیلی از مردم وجود دارد؛ این که این بیماری تنها مختص دوره کودکی است و فرد در بزرگسالی به آن مبتلا نخواهد شد، این که آلرژی بیماری نیست و فقط نوعی حساسیت ساده است، این که پرهیز غذایی شدید می‌تواند به کنترل آلرژی کمک کند و این که آلرژی هرگز درمان نخواهد شد.

یک نکته‌ مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

خیلی از افراد به دلیل داشتن شناخت اندک از آلرژی نمی‌دانند که این عارضه، واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن است و زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی، ماده‌ای را که معمولاً برای بدن بی‌ضرر است (مثل گرده گیاهان)، به اشتباه به عنوان ماده‌ای خطرناک و مضر شناسایی می‌کند و برای دفاع از بدن علیه آن ماده وارد عمل می‌شود. و به این ترتیب، بیماری آلرژی بروز می‌کند و فرد را درگیر می‌کند.

دکتر محمدحسن بمانیان، فوق تخصص آلرژی و آسم و دبیر انجمن آسم و آلرژی ایران به همشهری‌آنلاین می‌گوید: آلرژی، یک مکانیزم طبیعیِ سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی است. البته برخلاف تصور عمومی درباره این که آلرژی هیچ درمانی ندارد، آلرژی درمان قطعی دارد. به طوری که دیگر نیاز نیست بیمار دارو مصرف کند. البته نه همه آلرژی‌ها. مثلا کسانی که به نیش زنبور آلرژی دارند، بیماری‌شان قابل درمان است. به شرط آن که فرد خوددرمانی نکند.

به گفته این فوق تخصص آلرژی، آلرژی، یک بیماری مزمن است که طی یک دوره و بازه زمانی و با داروها و روش‌هایی که پزشک به بیمار ارائه می‌دهد، کنترل می‌شود.

این ایمونولوژیست درباره چگونگی تشخیص آلرژی از عفونت‌های ویروسی هم توضیح می‌دهد: موردی که آلرژی را از عفونت‌های ویروسی متمایز می‌کند، این است که در آلرژی‌ها خارش، یک علامت غالب است؛ خارش چشم، گلو و گوش.

تبعات خطرناک بی‌توجهی به آلرژی

بمانیان در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که برای کنترل آلرژی اقدام به خوددرمانی با مصرف آنتی‌هیستامین و اسپری بینی و ... می‌کنند، قابل تایید است، می‌گوید: آلرژی، یک بیماری است و باید درمان شود. آلرژی‌های شدید اگر درمان نشوند، باعث ایجاد اختلالات دیگری می‌شوند؛ مثل اختلالات خواب، انواع اختلالات گوش و انواع اختلالات چشمی. مثلا فردی که آلرژی چشمی دارد، به علت خارش مدام چشم‌ها مجبور است همیشه چشم‌های خود را با فشار بخاراند. خب با این کار فشار چشم‌ها بالا می‌رود، احتمال بروز آب مروارید افزایش پیدا می‌کند، ممکن است عیوب انکساری مثل آستیگمات برای چشم ایجاد شود، حتی بعضی‌ها کارشان به نیاز به پیوند قرنیه می‌کشد.

بیشتر بخوانید؛

خیلی‌ها نمی‌دانند چرا گرفتار آلرژی شده‌اند آلودگی هوا چطور باعث بروز بیماری‌های تنفسی می‌شود؟ | آلرژی بعد از ۵۰ سالگی هم فرد را مبتلا می‌کند برای خلاص شدن از آلرژی‌های بهاری چه کنیم؟ | عوامل و علائم آلرژی را بشناسید

این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: در آلرژی‌های بینی مثلا ممکن است حس بویایی و چشایی فرد از دست برود و کیفیت زندگی خیلی پایین بیاید. ممکن است آلرژی در حنجره منتشر شود و صدای فرد برای همیشه تغییر کند، ممکن است به گوش میانی گسترش پیدا کند و باعث کاهش شنوایی فرد شود. حتی می‌تواند به ریه‌ها برسد و ایجاد آسم کند. همچنین مواردی از آلرژی‌های بینی را داریم که به پولیپ ختم می‌شود. پولیپ هم چون باعث انسداد بینی می‌شود و نوع تنفس، تنفس دهانی می‌شود، فرم فک در طولانی‌مدت تغییر می‌کند و اگر کودکی آلرژی داشته باشد و درمان نشود، در بزرگسالی نیاز به ارتودنسی و جراحی فک پیدا می‌کند. پس آلرژی یک حساسیت ساده نیست که از کنارش بگذریم و حتما باید درمان شود.

آلرژی، بیماریِ مخصوص کودکان نیست

دکتر سیدعلیرضا مهدویانی، فوق تخصص آلرژی هم در پاسخ به این سؤال که آیا آلرژی، بیماری مختص کودکان است، می‌گوید: علائم آلرژی در کودکان بیشتر مشاهده می‌شود تا بزرگسالان. اما این موضوع به این معنی نیست که فقط کودکان به آلرژی مبتلا می‌شوند. در هر سنی امکان ابتلا وجود دارد. حتی در بالای ۵۰ سالگی.

این فوق تخصص آلرژی در توضیح بهتر این موضوع، بیماری ‌آلرژی را تعریف می‌کند و می‌گوید: آلرژی، افزایش حساسیت نسبت به عوامل محیطی و خارجی است که به خودی خود برای بدن ضرری ندارند، اما سیستم ایمنی بدن، آنها را دشمن و بیگانه تشخیص می‌دهد و علیه آنها به دفاع برمی‌خیزد و چون سیستم ایمنی در کودکان ضعیف‌تر است و پاسخ‌دهی سیستم ایمنی در دوران کودکی بیشتر صورت می‌گیرد، علائم آلرژی در آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر مشاهده می‌شود. پس دلیل اصلی بروز بیشتر آلرژی در بچه‌ها این است.

به گفته مهدویانی، گاهی هم عوارض دارویی باعث بروز آلرژی‌ در فرد می‌شود که به آن می‌گوییم "آلرژی دارویی" و ممکن است با افزایش سن، شدت آلرژی هم بیشتر شود.

آیا پرهیز غذایی درست است؟

مهدویانی درباره پرهیزهای غذایی شدید که برخی متخصصان برای کنترل آلرژی کودکان و بزرگسالان تجویز می‌کنند، اشاره می‌کند و می‌گوید: برخی همکاران پرهیزهای غذایی شدید و طولانی‌مدت به بیمار مبتلا به آلرژی می‌دهند. به طوری که ممکن است فرد – کودک یا بزرگسال – دچار مشکلات دیگری ازجمله سوءتغذیه شود. ما نمی‌گوییم رژیم غذایی ازسوی بیماران مبتلا به آلرژی جدی گرفته نشود، ولی مواد غذایی اصلی نباید طولانی‌مدت از رژیم بیمار حذف شود.

دکتر مهدویانی می‌گوید: آلرژی انواع دارد و بعضی از انواع آن اصلا ربطی به رژیم غذایی ندارند. یعنی خیلی از افراد اصلا به غذا آلرژی ندارند و مثلا آلرژی بینی دارند که در بهار شدت می‌گیرد. درضمن همه افراد، همه آلرژی ها را با هم ندارند. تشخیص این نکته از طرف پزشک خیلی مهم است. فقط اگر افزایش حساسیت در گوارش فرد اتفاق بیفتد، می‌شود آلرژی غذایی. بقیه آلرژی‌ها ربطی به مواد خوراکی و غذا ندارند.

او تاکید می‌کند: اتفاقی که اکنون رخ می‌دهد، این است که وقتی یک بیمار مبتلا به آلرژی به متخصص مراجعه می‌کند، آنقدر توسط بعضی از همکاران پزشک تحت اجتناب‌های غذایی قرار می‌گیرد که بیمار گاهی دچار سوءتغذیه می‌شود.

این فوق تخصص آلرژی تاکید می‌کند: مثلا ما به بیمار می‌گوییم شما آلرژی غذایی نداری و او می‌پرسد "یعنی می‌توانم فست‌فود و سس و فلفل و ... بخورم؟" وقتی ما می‌گوییم آلرژی غذایی نداری، یعنی نسبت به مواد غذایی اصلی مثل شیر، گندم، تخم مرغ، برنج و ماهی حساسیت نداری. این به این معنا نیست که شما آزاد هستید که سس و مواد افزودنی و نگه‌دارنده و ... بخورید. اینها در حیطه آلرژی نیست؛ اینها مواد تحریک‌کننده است که هر فردی – نه فقط مبتلایان آلرژی - اینها را بخورد، ممکن است دچار تحریک گلو، سرفه و ... شود.

کد خبر 848679 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سلامت خبر مهم بیماری آلرژی بیماری - بیمارستان